Արջաորս: Հ. Թումանյան մաս 2

  1. Կանաչով նշված արտահայտությունները բացատրեք:
    Իմացել եմ, որ արջը ականջ է դնում, տեսնի շունչ կա, թե չէ
    ողջ է, թե մեռած
    Ես էլ շունչս փորս գցեցի
    շունչ պահեց
    մին էլ ականջ դրավ
    լարեց լսողությունը
    Հետքն ընկա գնացի
    հետքերի հետևից գնաց
  2. Եթե դուք լինեիք Ավագի ընկերոջ փոխարեն, նորի՞ց կգնայիք արջին սպանելու: Պատասխանը հիմնավորեք:
    Ես կվախենայ և չեյ մոտենա ելի արջին
  3. Ի՞նչ եք կարծում արջը սատկե՞ց: Ինչո՞ւ եք այդպես կարծում:
    Ես կարծում եմ որ արջը չի մեռել։
  4. Ո՞րն էր պատմվածքի ամենալարված պահը:
    Տեսա՝ էլ ազատվելու ճար չկա, ասի՝ ես առաջուց երեսիս վրա ընկնեմ, որ երեսս փչացնի ոչ։ Արջն ընկել է ինձ վրա, շունը ետևից իրեն ուտում է, որտեղից բռնում է՝ օգուտ չի անում։ 
  5. Ի՞նչ սովորեցիք այս պատմվածքից:
    Հեքատը սովորեցնում է որ վտանգի պահին շուտ կաղնորոշվես։
  6. Տեքստից դուրս գրեք 10 գոյական եզակի թվով և դարձրեք հոգնակի՝ ընդգծելով վերջավորույունները։
    Արջ-արջեր
    շուն-շներ
    ցախ-ցախեր
    գերան-գերաներ
    մարդ-մարդիկ
    տղա-տղաներ
    տուն-տներ
    հրացան-հրացաններ
    վարպետ-վարպետներ
    ձոր-ձորեր

Տրնդեզ

  • Գրի՛ր Տեառնընդառաջ բառի բացատրությունը:
    Տեառնընդառաջ-ելնել Տիրոջն ընդառաջ
  • Մասնակցե՞լ եք այս տոնին, մի փոքր նկարագրեք ձեր տեսածը:
    Անցավ հրաշալի մենք երգեցինք պարեցինք դրանից հետո սկսեցինք թռչկոտել կրակի վրայով։
  • Տեառնընդառաջի ժամանակ ի՞նչ սովորույթներ են  ընդունված:
    Ըստ ժողովրդական ավանդության՝ Տյառնընդառաջի հիմնական ծեսը խարույկ վառելն էր և այդ խարույկի շուրջ տոնակատարությունը: Խարույկը վառում էին հիմնականում ցորենի հասկերից: Կրակի վառվելու ընթացքում կանայք սկուտեղի վրա բերում էին Տյառնընդառաջի տոնական կերակրատեսակները` փոխինձը, չամիչը, աղանձը, ընկույզը, բոված սիսեռը և պտտեցնում կրակի շուրջը, մի մասը բաժանում էին, մյուս մասը ներս տանում` երեկոյան խնջույքի համար: Նրանք պտտվում էին խարույկի շուրջը, և երբ բոցը ցածրանում էր, սկսում էին կրակի վրայով թռչել: Եթե կրակի վրայով ցատկելիս վառվում է հարսի զգեստի փեշը`ընդամենն անզգուշոթյուն է, իսկ եթե ընդհանրապես չեք հասցրել կրակ վառել, ցատկել վրայով, պետք չէ նեղսրտել և սնոտիապաշտությամբ տառապել մինչև հաջորդ Տյառնընդառաջի տոնը: